–

Aşka giden yolun yolcusu insan,

Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

Seher vaktinde kalple anan can,

Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

–

Gözler ufka bakar, yol çetin olur,

Geceyi gündüzden arayan bulur.

Son nefeste Rabbin adın an, n’olur,

Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

–

İlim dergâhında göz bakar, durur,

İnsanın içini köz yakar, durur.

Kadir gecesinde söz çıkar, durur,

Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

–

Zikir çeken ruhlar nefsine kıyar,

Allah, senden gelen çağrıyı duyar.

Sevdana ilahî nur daim uyar,

Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

–

Bilen, bilmeyenden kesin seçilir,

Bir ömre mutlaka bedel biçilir.

Yol uzun, dikenli, sırla geçilir,

Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

–

Son durakta vuslat nuru görünür,

Zahiri der, akıl sırra bürünür.

Kabre inen yolda yavaş yürünür,

Gönül her adımda “Hu” der, seslenir.

*

Tahir GÖRENLİ — 13.11.2025